Gaano kadalas ang minsan?

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-18 ng Nobyembre 2025
Larawan mula sa starforallseasons.com

Hindi ko po napanood ang pelikulang iyan noong 1982 pero usap-usapan dahil daw sa sobrang ganda lalo ng aming mga mommy at tita na libang na libang sa Betamax. First year college ako noon at sa sobrang sikat ng pelikulang iyan, isang drayber ang nagpinta sa jeepney niyang nasasakyan ko patungong Recto ng signage na “gaano kadulas ang minsan?”

Pero iba po ang kuwento ko sa inyo. Hindi pelikula o pakuwela kungdi sa Bibliya.

Naalala ko ang pelikulang iyan dahil sa Unang Pagbasa sa Misa ngayong araw ng Martes mula sa ikalawang aklat ng Macabeo kung saan ang isang nobenta anyos na Hudyo, si Eleazar ay hinimok ng kanyang mga kaibigan na kunwari ay kumain ng baboy upang hindi siya patayin ng mga paganong mananakop.

Mas gusto ko ang salin sa Ingles nang sabihin ni Eleazar sa kanyang mga kababayan na patayin na lang siya ngayon din kesa magkunwari pa. Aniya ano ang mabuting halimbawa ang maiiwan niya sa mga kabataan kung sa kanyang katandaan ay magtataksil siya sa Diyos sa pagkain ng ipinagbabawal.

“At our age it would be unbecoming to make such a pretense… should I thus pretend for the sake of a brief moment of life, they would be led astray by me, while I would bring shame and dishonor on my old age” (2 Maccabees 6:24, 25).

Ito yung nagustuhan kong sinabi ni Eleazar, should I thus pretend for the sake of a brief moment of life?”

Iyon yung matindi sa sinabi niya, pretend for the sake of a brief moment of life.

Magkukunwari o magsisinungaling ba ako maski minsan sandali sa buhay ko?

Hindi ba kadalasan iyan ang palusot natin mula pa noong panahon nina Eba at Adan marahil? Minsan lang naman titikim… minsan lang naman gagawin… minsan lang naman nagkamali o nagkasala.

Totoo naman minsan-minsan ay sablay ating mga desisyon at nasasabi. Hindi rin maiwasan minsan minsan ang pagkakasala at pagkakamali. Pero, iyon nga ang punto ni Eleazar marahil upang ating pagnilayan, gaano kadalas ang minsan?

Yung minsan-minsan na iyan ang nakakatakot dahil madalas ang minsan katumbas ay wala ng wakas. Minsan ka lang magkamali o magkasala o magkunwari, maaring ikawasak o gumuho at maglaho lahat ng ating mga plano at pangarap na ilang taong pinagpagalan at pinagpagurang mabuti. Kadalasan, marami sa ating mga sablay sa buhay ay dahil lang sa binale-walang minsan.

Mapapatawad tayo ng Diyos sa ating mga kasalanan pati ng ating mga kapwa tao subalit, yung minsang pagkakamali o pagkakasala ay hindi na maibabalik ang dating kaayusan. Madalas yang minsang pagkakamali o pagkakasala ay mayroong tinatawag kong “irreversible consequences”.

Larawan ni Vincenzo Malagoli sa Pexels.com

Kapag ikaw ay nakapatay o maski nga lang masangkot sa krimen ng murder, siguradong maiiba ang takbo ng iyong buhay. Tiyak iyon, kahit na ika’y matapagtago at hindi makulong dahil habang buhay kang uusigin ng iyong konsiyensiya. Iyang minsan lang na pagkakamali dala ng init ng ulo o kalasingan ay hindi na mababago ng gaano mang kataimtim na pagsisisi dahil hindi na maibabalik ang buhay na nawala.

Ikalawang halimbawa na palagi kong sinasabi sa mga kabataan noon pa man na mayroong irreversible consequences ay ang mabuntis ng wala sa panahon. Patatawarin kayo ng Diyos maging ng inyong mga magulang ngunit kapwa ang babae at lalake maiiba na takbo ng buhay pagkatapos ng minsang pangyayari. Mapanagutan man o hindi.

LAOAG CITY, PHILIPPINES – MAY 08: A dog walks past campaign posters supporting presidential candidate Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. in a residential neighborhood on May 08, 2022 in Laoag City, Philippines. The son and namesake of ousted dictator Ferdinand Marcos Sr., who was accused and charged of amassing billions of dollars of ill-gotten wealth as well as committing tens of thousands of human rights abuses during his autocratic rule, has mounted a hugely popular campaign to return his family name to power. Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. enjoys a wide lead in opinion polls against his main rival, Vice President Leni Robredo, owing to a massive disinformation campaign that has effectively rebranded the Marcos dictatorship as a “golden age.” Marcos is running alongside Davao city Mayor Sara Duterte, the daughter of outgoing President Rodrigo Duterte who is the subject of an international investigation for alleged human rights violations during his bloody war on drugs. (Photo by Lauren DeCicca/Getty Images)

Ikatlong halimbawa naisip ko ngayon lang ay ang maling pagboto sa bawat halalan.

Isang lingkod ng simbahan ang nagtanong sa akin na pagtitiisan na lang daw ba natin ang kasalukuyang pangulo gayong sinabi na ng kapatid nitong siya ay adik?

Bagamat batid kong siya ay DDS, pinagsikapan ko pa ring pagpaliwanagan. Sabi ko sa kanya, sila lang ang magtitiis, hindi kami kasi sila lang ang bumoto sa tambalang BBM at Sara noon.

Hindi sila nakinig sa sinasabi at paliwanag nating iba ang kandidato sa pagkapangulo at bise nito.

Ganyan kako ang demokrasya, parang pag-aasawa: hindi ka nakinig sa paliwanag ng iba, tapos nagkamali ka sa iyong pinili – aba, pagtiiisan mo. Minsan ka lang nga gumawa ng desisyon ngunit hindi mo sinuring mabuti ni pinagdasalan, pagdusahan mo. Ganun talaga. Kaya hindi uubra ang pagpapababa sa kasalukuyang pangulo na katulad ng sinasabi ng ilan na magdiborsiyo ang mag-asawa dahil minsan lang nagkamali.

Huwag tayong palilinlang sa minsan. May kasabihan sa Ingles na the devil is in the details: nasa mumunting bagay o detalye ang demonyo na mismong uri ng ating minsan na madalas ituring lang naman.

Pag-aralang mabuti mga bagay-bagay lahat na may kinalaman sa pagpapasya na makaka-apekto sa takbo ng buhay natin. Hindi maaring sabihin minsan lang dahil kung madalas ang minsan-minsan, bisyo na iyan!

Pagnilayan po natin yung minsan… gaano kadalas yung ating minsan na sa atin ay nagpahamak? Salamuch kaibigan. God bless!

larawan mula sa inquirer.net.

Mahiya naman kayo

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-24 ng Oktubre 2025
Photo by Amr Miqdadi on Pexels.com
Doon sa amin 
sa lalawigan ng Bulacan
mayroong kasabihan
"mahiya lang
ay tao na."
Totoong-totoo 
at napapanahon
ang kasabihang ito
sa dami ng mga tao
ang wala nang kahihiyan
sa pag-gawa ng mga
katiwalian at kasamaan,
sa pagsisinungaling
at lantarang pambabastos
sa ating pagkatao;
marahil ganoon 
na nga katalamak
at kakapal ng kanilang 
pagmumukha
na hindi na nila alintana
kanilang kahihiyang
kinasasadlakan 
na dapat sana'y 
itago kahit man lang 
pagtakpan kesa 
ipinangangalandakan
tila ibig pang ipamukha
sa madla na wala silang
ginagawang masama.
Ang masaklap
nating kalagayan sa ngayon
ay ang wala nang kahihiyan
ng karamihan na higit pang
masama sa mga walang-hiya.
Madaling maunawaan
matanggap mga walang-hiya
kesa walang kahihiyan;
kalikasan ng mga walang-hiya
ang hindi mahiya
ni matakot sa kanilang
mga gawaing masama
katulad ng mga holdaper,
snatcher, kidnapper
kasama na mga mambubudol
at manunuba sa utang
at iba pang mga kriminal;
mga walang-hiya sila kaya
wala silang mabuting gagawin
kungdi kasamaan
kaya pilit nating iniiwasan
bagamat mahirap silang
kilalanin ni kilatisin
mahirap iwasan
at kapag ika'y nabiktima
napapabungtung-hininga
ka na lang
sa pagsasabi ng
"walangyang yun!"

Higit na malala
at masama sa mga walangya
ang walang kahihiyan:
sila mga tinuturing na
mararangal sa lipunan,
nakaaangat sa kabuhayan,
magagara ang tahanan,
nagtapos ng pag-aaral
sa mga sikat na pamantasan
at higit sa lahat,
kadalasan laman ng simbahan
araw-gabi sa pananalangin
ngunit kanilang loobin puno
ng kasakiman
kaya wala silang kahihiyan
magkunwaring banal kahit asal
ay gahaman sa salapi at karangalan;
ang mga walangya maski papano
marunong mahiya
mukha ay tinatakpan
upang hindi makilala
sa gawang kasamaan
ngunit itong mga walang kahihiyan
ay talaga naman
ubud ng kapal
mga pagmumukha
akala walang nakaaalam
sa mga gawa nilang kabuktutan!
Labis kanilang kasamaan
kaya wala silang kahihiyan
maging katawan hinuhubaran
ipapakita konting laman
upang hangaan kanilang kagandahan;
kulay apog sa pagkahambog
nasanay na sa mabaho nilang amoy
na umaalingasaw habang
kanilang pinangangalandakan
kanilang inaakalang husay
at galing parang mga matsing
nakalimutang sa kanilang
katalinuhan sila'y
napaglalalangan din!
Matatagpuan itong
mga walang kahihiyan
kung saan-saan
di lamang sa pamahalaan
kungdi maging sa ating
mga tahanan at kamag-anakan
na pawang kay hirap pakisamahan
dahil nga wala nang kahihiyan
mga puso at kalooban
namanhid na sa kasamaan
at kasalanan
kaya't panawagang
"mahiya naman kayo"
hindi sila tinatablan
pakiwari'y walang
dapat pagsisihan
ni ihingi ng kapatawaran;
mabuti pa mga walangya
nakokonsiyensiya
nagsisisi at humihingi
ng tawad
ngunit mga walang kahihiyan,
wala nang pagkukunan
kanilang pagkatao'y
naglaho na
parang mga ungguy!
Photo by Francesco Ungaro on Pexels.com

Seek the face of God

Lord My Chef Sunday Recipe for the Soul, 21 September 2025
Twenty-Fifth Week in Ordinary Time, Cycle C
Amos 8:4-7 ><}}}}*> 1 Timothy 2:1-8 ><}}}}*> Luke 16:1-13
Scene at a wedding inside the flooded Barasoain Church in Malolos City, 22 July 2025; photo by Aaron Favila of Associated Press.

Our readings today are so timely like today’s headlines of rampant corruption – actually looting – of tax payers money by DPWH officials in connivance with some lawmakers and contractors.

The scriptures are very challenging for us, especially the first reading from the Prophet Amos.

Hear this, you who trample upon the needy and destroy the poor of the land! “When will the new moon be over,” you ask, “that we may sell our grain, and the sabbath, that we may display the wheat? We will diminish the ephah, add to the shekel, and fix our scales for cheating! We will buy the lowly for silver, and the poor for a pair of sandals; even the refuse of the wheat we will sell!” The Lord has sworn by the pride of Jacob: Never will I forget a thing they have done! (Amos 8:4-7)

Photo by author, Malagos Garden Resort, Davao City, 2018.

The Prophet Amos is telling us something so true today that he had noticed in his own time almost 3000 years ago.

More than the growing economic disparity among the rich and the poor as well as the growing consumerism during his time still happening today, Amos is not promoting a political agenda nor advocating a revolt against the wealthy and powerful. Moreover, Amos is not like other demagogues encouraging the people to turn away from Money that has become the new god of so many in his time and today.

Amos is a prophet because he speaks in the name of God, denouncing what is inside the hearts of the greedy rich, of their perverse intentions that they keep hidden while observing religious rituals and celebrations – a hypocrisy so rampant even these days. But, with a new twist as it is happening inside the church, among us the clergy.

Workers of a new subcontractor of a flood control structure in Barangay Sipat in Plaridel, Bulacan, lay cement and steels on September 6, 2025 amidst the downpour of rain. Photo by Michael Varcas / The Philippine STAR

In the midst of these shameless flood control scams drowning us, let us take a closer look this Sunday where Amos is directing his strong preaching.

It is not merely to the abusive rich and powerful people but also to us inside the Church – we the priests and bishops and volunteers as Amos warns us how religious practices are easily used by everyone to cover one’s selfish motives especially those inside the church.

How sad that our own diocese is so late in denouncing the flood control scams when the DPWH office that orchestrated the shameful looting is right here in our province of Bulacan, under our pastoral care.

Residents of Hagonoy Bulacan walk their way to flooded portions of premise surrondings St. Anne Parish as they protest this was following exposes of flood control anomalies. The Bulacan has been under scrutiny for receiving multi million worth of flood control projects but still suffers severe flooding. (Photo by Michael Varcas)

Except for the National Shrine of St. Anne in Hagunoy that is worst hit by the floods, it came out way ahead with a call to action that culminated in a rally on their flooded streets this Saturday led by their Parish Priest, Fr. Rodel Ponce prophetically leading his flock in their town’s flooded streets. Another Amos in our midst the other day was Msgr. Dars V. Cabral who led an ecumenical prayer rally in Malolos City with a letter that is bolder than our statement against the corruption.

Why we find the preaching of Amos directed to us in the church are the many connections and links of the involved DPWH officials with so many priests who have asked them for donations in their parish projects, asking them to be the fiesta hermano and donors of funds for church construction which is all over social media.

Check every treasury office of any LGU in the province and city and surely one could find “receipts” or photos of local executives and politicians with priests and bishops on vacation in expensive resorts or dinner in five-star restaurants. And that’s not just once or twice with some of them acting exactly like the nepo babies in flaunting the “good life” in social media, oblivious to the many implications of their actions like the many poor people who are denied of a decent funeral Mass for their departed loved ones when we are always out with politicians and the rich.

From Facebook, 17 September 2025.

Amos reminds us too in the church of our double standards when we are so quick in condemning corruption and sins of those in government and society but we are so slow, even protective of our own brothers involved in sex and financial scams. And just like in the news, we are willing to sacrifice our lay people to take all the beatings just for the sake of our brothers in cloth lest they be put to shame.

The most pathetic double standard we have in the church is when we patronize politicians friendly to our crusades like pro-life and anti-divorce but ostracize those on the other side of the fence.

What a shame! Are they not all tainted with graft and corruption, not to mention immoralities we are so quick to point out in the church? Why can’t we stop asking politicians for favors? Why can’t we be contented with what we have and what we can?

If there is one thing we in the church must stop right away is asking politicians for any favors because that give them the reason, no matter how askew and flimsy, to commit graft and corruption. When we in the church like priests and bishops keep on pleasing the rich and powerful we teach them the wrong notion that corruption is acceptable, that being rich is the key to be close to God through priests and bishops celebrating Mass and sacraments for them.

This is where the very essence of the preaching of Amos is still so relevant today for us: like the people of his time, we too have stopped seeking the face of God in our lives. Like the people of the time of Amos, what we focus is money, money, and more money, a Mammom or false god we unconsciously worship.

Residents of Hagonoy Bulacan walk their way to flooded portions of premise surrondings St. Anne Parish as they protest this was following exposes of flood control anomalies. Bulacan has been under scrutiny for receiving multi million worth of flood control projects but still suffers severe flooding. (Photo by Michael Varcas)

This Sunday, Amos and the Lord Jesus Christ remind us all especially in the church to seek the face of God always – not the face of Mammon that has become the god of many these days.

Let us live in simplicity by being content with what we have. No need to bother the governor or any politician as well as parishioners just for us to have a grand party or a spiritual renewal and retreat out-of-town.

Seek the face of God, not the face of Mammon. That’s the point of Jesus in his parable today of the shrewd steward: the Lord praised the attitude not the person. If we could just be as eager and passionate like him in seeking the face of God in the church, corruption in our government and society would be lessened. Our country would be more humane and decent because in the process, the poor and suffering would realize too that it is God too whom we must first seek, not the face of money.

This Sunday as we all prepare for the rallies in Luneta and EDSA, let us first seek the face of God, let us go to Mass first to pray for our leaders as St. Paul tells us in the second reading. Amen. Have a blessed week ahead!

*We have no claims for holiness or being pure and clean but we have tried as much as possible since our seminary days never to ask donations from politicians that they may construe it as a permission to steal.

Baha sa simbahan, nakabibinging katahimikan

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-12 ng Setyembre 2025
Larawan kuha ni G. Aaron Favila ng Associated Press, Barasoain Church, Malolos City, 22 Hulyo 2025.
Hindi ko malaman kung ako
ay matutuwa o maluluha
sa mga larawang nalathala
noong panahon ng pagbaha
sa aming lalawigan ng Bulacan;
kamangha-mangha
aming pananampalataya
nagpapatuloy mga pagdiriwang
ng sakramento lalo na ang kasal
kahit lumusong sa baha
nagsisimba at paring nagmimisa
parang eksena sa pelikula
pagmamahalan
ng mga magsing-ibig
pananalig kailanma'y
hindi padadaig
sa buhos ng ulan
bumaha man.
Nang sumabog
na parang dam
mga balita ng scam
ng flood control program
sa lalawigan ng Bulacan,
galit at pagkainis
aming naramdaman
itong mga pagbaha pala
ay kagagawan ng kasakiman
ng mga halimaw sa kagawaran
kakutsaba sa kasamaan mga
pulitiko at contractor
habang mga mamamayan
walang mapuntahan
sa araw-araw na lamang
malapit nang maging aquaman
kalulusong sa baha
alipunga hindi na nawala.
Larawan kuha ni G. Aaron Favila ng Associated Press, Barasoain Church, Malolos City, 22 Hulyo 2025.
Isang bagay 
ang aking pinagtatakhan
noon pa man
siya ko nang katanungan:
ano ang pahayag
nitong ating simbahan
sa malaswa at malawak 
na sistema ng nakawan 
na nasentro sa Bulacan
lalo't higit
unang naapektuhan 
maraming mga simbahan?
Nasaan ating tinig
at pagtindig 
laban sa katiwaliang ito
na matay mang isipin 
kay hirap ilarawan
maski paniwalaan!
Mayroon bang kinalaman
nakabibinging katahimikan
pag-Hermano
at pag-Hermana
ng mga nasa pulitika
dahil sila ang mapera
handang gumasta
sa mga kapistahan
dahil kanilang pakiramdam
banal na kalooban ng Diyos
kanilang sinusundan
kaya naman sila ay pinagpapala
at pinayayaman
sa patuloy na donasyon
sa simbahan
habang kapwa ay
ginugulangan
pinagsasamantalahan?
Masakit man sabihin
at mahirap aminin
itong mga ghost projects
at korapsiyong ating
kinasasadlakan
ay atin din namang
kasalanan at kagagawan
sa patuloy na pagboto
sa mga bulok na kandidato
na sumasalaula
sa ating lipunan;
tumitindi ang kasamaang ito
sa tuwing mga politiko
at mga kawaning ganid
ang parating nilalapitan
upang hingan ng lahat ng
pangangailangan sa simbahan
maski libreng tanghalian
na walang kinalaman
para sa ating kaligtasan!
Larawan mula sa Facebook post ni Dr. Tony Leachon, “KLEPTOPIROSIS: When Corruption Becomes a Public Health Crisis”, 08 Agosto 2025.

Panaghoy kay San Juan Bautista

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-29 ng Agosto 2025
“The Beheading of Saint John the Baptist”, tinuturing na obra maestra ng batikang pintor na si Caravaggio noong 1608 na ngayon ay nasa Co-Cathedral ni San Juan sa Valetta, Malta; mula sa commons.wikimedia.org.

Araw-araw nauulit sa ating Kristiyanong bansa ang karumal-dumal na krimen ng pagbitay kay San Juan Bautista lalo na sa larangan ng parumi ng parumi at talamak na sistema ng korapsiyon sa ating pamahalaan.

Kaya minabuti ko na isitas buong tagpo ng Ebanghelyo ng kanyang Pagpapakasakit na ginugunita natin sa Simbahan sa araw na ito.

Basahin at namnamin, managhoy at tumangis ngunit pagkaraan ay bumangon upang labanan malungkot na kinasasadlakan nating lahat ngayon;katotohanan ni Kristo ating panindigan tulad ni San Juan Bautista laban sa mga makabagong Herodes, Herodias at Salome ng ating panahon.

Noong panahong iyon, si Herodes ang nagpahuli, nagpagapos at nagpabilanggo kay Juan dahil kay Herodias. Ang babaing ito’y asawa ni Felipe na kapatid ni Herodes ngunit kinakasama niya. Laging sinasabi sa kanya ni Juan, “Hindi matuwid na kunin ninyo ang asawa ng inyong kapatid.” Kaya’t si Herodias ay nagkimkim ng galit kay Juan. Hinangad niyang ipapatay ito, ngunit hindi niya magawa, sapagkat natatakot si Herodes kay Juan. Alam niyang ito’y taong matuwid at banal, kaya’t ipinagsasanggalang niya. Gustong-gusto niyang makinig kay Juan, bagamat labis siyang nababagabag sa mga sinasabi nito.

Sa wakas ay nagkaroon ng pagkakataon si Herodias nang anyayahan ni Herodes sa kanyang kaarawan ang kanyang mga kagawad, mga pinuno ng hukbo, at ang mga pangunahing mamamayan ng Galilea. Pumasok ang anak na babae ni Herodias at nagsayaw. Labis na nasiyahan si Herodes at ang mga panauhin, kaya’t sinabi ng hari sa dalaga, “Hingin mo sa akin ang anumang ibig mo at ibibigay ko sa iyo.” At naisumpa pa niyang ibibigay kahit ang kalahati ng kanyang kaharian kung ito ang hihilingin. Lumabas ang dalaga at tinanong ang kanyang ina, “Ano ang hihingin ko?” “Ang ulo ni Juan Bautista,” sagot ng ina. Dali-daling nagbalik ang dalaga sa kinaroroonan ng hari. “Ang ibig ko po’y ibigay ninyo sa akin ngayon din, sa isang pinggan, ang ulo ni Juan Bautista,” sabi niya. Labis na nalungkot ang hari, ngunit dahil sa kanyang sumpa na narinig ng kanyang mga panauhin, hindi niya matanggihan ang dalaga. Kaagad niyang iniutos sa isang bantay na dalhin sa kanya ang ulo ni Juan. Sumunod ang bantay at pinugutan si Juan sa bilangguan, inilagay ang ulo sa isang pinggan, at ibinigay sa dalaga. Ibinigay naman iyon ng dalaga sa kanyang ina. Nang mabalitaan ito ng mga alagad ni Juan, kinuha nila ang kanyang bangkay at inilibing (Marcos 6:17-29).

“Salome with the Head of John the Baptist” isa pang painting ni Caravaggio noong 1607-1610 na ngayon ay nasa National Gallery sa London; mula sa commons.wikimedia.org.
Hindi ba dapat nating tangisan 
itong nangyayari sa ating kapaligiran
na akusasyon noon laban kay San Juan
ay pagsasabi ng katotohanan?
Hanggang ngayon
kung sino nagsasabi ng totoo
siya pang napapasama at nakukulong
habang mga gumagawa ng
kasamaan at kabuktutan
hinahangaan,
niluluklok pa sa kapangyarihan
kaya mga Herodes
lalo pang dumarami
tumatapang, ayaw nang patinag
kapit tuko sa puwesto
pamilya ginawang dinastiya.
Kay laking kabaligtaran
noong sina Eba at Adan
Diyos ay talikuran sa kasalanan,
nagtago sa kahihiyan
katawan tinakpan
ng dahong maselan;
pero ngayon,
buwaya man mapapahiya
kapal ng mga senador at congressman
kung magmaang-maangan
pinagsamang Herodes at Pilato
takot na takot sa katotohanan
akala pagkakasala ay mapaparam
kung mga kamay ay hugasan
gayong kadalasa'y magkatiklop
sa pananalangin
at kung Ama Namin ang awitin
silang mga Herodes nakahawak
kamay sa mga panauhin
bilang hermano, hermana
ng pista, magkukuratsa
kunwa'y mapasaya ang parokya
lalo na ang kura
pati obispo nila!
“Salomé with the Head of John the Baptist” isa pa ring painting ni Caravaggio noong 1606-1607 na ngayon ay nasa Royal Palace ng Madrid; mula sa commons.wikipedia.org.
Nakaka-iyak
nakaka-inis
nakaka-galit
sa gitna ng maraming hirap
at sakit,
may mga Herodias
pumapayag maging kabit
sariling pagkatao winawaglit
sinasaalang-alang sa kinang
ng pera nahahalina
pakiwari'y gumaganda
ngunit di maikaila sa mga mata
kimkim nila ay galit
sa nagsasabi ng totoo
pilit nagpapa-interview
akala lahat ay maloloko!

O Diyos ko,
kalusin mo na ang salop
bago pa dumami
at manganak
ng mga Salome bawat
Herodes at Herodias;
labis ang kalapastanganan
pinamamayagpag kayamanang
nakaw at panlilinlang pinagmulan;
walang pakundangan sa
gastos at pagmamayabang
hari-harian sa social media
pabebe lang ang nalalaman
nitong mga Salome
kung tawagi'y "nepo babies"
ngunit ano mang wika
kanilang gamitin
lilitaw pa rin pinagtatakpan
nilang kababawan kailanman
di kayang bigyang katuwiran
ng mga luho at karangyaan
na pawang ka-cheapan
kahit bihisan ng ginto,
pusali pa rin ang katauhan!
Hindi mauubus
mga Herodes at Herodias
at mga Salome
hangga't mayroon sa kanila
ay tatangkilik na mga hunghang
na walang alam
at tanging pinahahalagahan
kanilang mga tiyan
at sariling kaluguran;
kaya hayaan nating muling
umalingawngaw sa ilang
panawagan at sigaw ni
Juan Bautista: tayo ay gumising
sa ating pagkakahimbing
panindigan ang katotohanan
kay Kristo lamang makakamtan!
Larawan kuha ng may-akda, St. Scholastica Retreat House, Baguio City, Agosto 2023.

Biyaheng EDSA?

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-27 ng Agosto 2025
Larawan mula sa Philstar.com, 2019.
Mayroon pa bang 
biyaheng EDSA
na patungong
kalayaan
karangalan
kaisahan
kaayusan
at kaunlaran
para sa sambayanan
at hindi ng iilan?
Mayroon pa bang 
biyaheng EDSA
marangal ang kalsada
puno ng pangarap
mabuting adhika
hindi ng makakapal na usok
na nakakasulasok
parang bangungot
hindi makagalaw
ayaw nang umusad
dahil sa makikitid na
isipan at pananaw
nabulok at nalugmok
sa karumihan at kaguluhan
dahil sa pagkagahaman
sa salapi at kapangyarihan?
Nasaan na mga
kagaya nina Cory Aquino
at Butz Aquino,
Joker Arroyo
at Rene Saguisag
na laang mag-alay ng
sarili sa bayan?
Wala na bang an officer and
a gentleman ang militar
tulad ni Gen. Fidel Ramos?
Wala na rin yata
ang katulad ni Jaime Cardinal Sin
na nanindigan bilang mabuti
at matapang na pastol noon
di tulad ngayon mga obispo
at pari walang kibo dahil
abala sa mga pista
na ang mga hermano
at hermana
mga pulitiko
sa pangunguna
ng governor
at mga contractor!
Larawan mula sa Philstar.com 2019.
Mayroon pa bang
magbibiyahe
sa EDSA
dahil ibig ko pa ring sumama;
higit pa sa lunan
itong EDSA na kanlungan
at duyan ng ating
makabagong kasaysayan
dapat panatilihin
sa ating puso at kalooban
pagsumakitan pa ring makamtan
tunay na kalayaan
mula sa kasamaan
upang malayang magawa
makabubuti sa karamihan
sa sama-samang pagtutulungan
hindi nang paglalamangan
dahil ang higit na katotohanan
ang EDSA ang sambayanan
na sawimpalad ay
palaging kinakalimutan,
tinatalikuran nating
lahat na mga mamamayan
kaya magulung-magulo.
Larawan mula sa wikipedia.org.

Aming Ama sa langit
ikaw ang Diyos ng kasaysayan
wala kang niloloob kungdi
aming kabutihan;
aming dalangin
ituro sa amin ang daan
pabalik sa EDSA
maski dahan-dahan
tangan tangan Krus ni Kristo
kaisa ang Mahal na Inang Maria.
Amen.

“Here I am! Send me.”

Lord My Chef Daily Recipe for the Soul by Fr. Nicanor F. Lalog II
Thursday after Pentecost, Feast of Our Lord Jesus Christ,
the Eternal High Priest, 12 June 2025
Isaiah 6:1-4, 8 <'{{{{>< + ><}}}}'> John 17:1-2, 9, 14-16
Photo by author, Cabo de Roca, Pundaquit, San Antonio, Zambales, 14 May 2025.
Lord Jesus Christ,
our Eternal High Priest
who called and sent us
to continue your work of love
and mercy into this world
so broken by pride and selfishness,
personal interests and evil schemes,
continue to pray for us,
to consecrate us to your truth
so we may continue to make you known
in this world that refuses to
recognize you
accept you
and worship you.
So much decadence has been
going with us these past six months
especially in our Senate:
we have put into office inept and
corrupt lawmakers who shamelessly
disregard the rule of law especially
the welfare of the people,
taking on themselves a wrong
sense of authority based on power
and personal whims instead of
seeing it as a sharing in your
rule meant to keep justice
and peace among us;
decadence has come upon us
all when pride is something to
be proud of,
when persons and sexuality
are redefined to suit each one's
inclination disregarding God's
original design so that love and
life may flourish amid our differences;
our family is disintegrating
while our society is decaying
127 years since our Independence;
what a mess we are into,
Lord Jesus.
To whom shall we go,
Lord Jesus?
You have the words of life
but many times the problems
and darkness we are into
even with our personal lives
are so enormous;
we have been so detached
from you that is why we have been
far from each other too;
on this Feast of your Eternal Priesthood,
remind us of our share in your Priesthood,
of our being a priest,
a bridge,
a link with others
in you and through you;
let us imitate you Jesus
in your gentleness and mercy,
kindness and love;
many times Lord we forget
these qualities are already in us,
our giftedness in becoming like you
because you are our perfect mediator
with the Father,
our Eternal High Priest who became
like us so that we can become
like YOU.

When Jesus had said this, he raised his eyes to heaven and said this, “Father, the hour has come. Give glory to your son, so that your son may glorify you, just as you gave him authority over all people, so that he may give eternal life to all you gave him… I gave them your word, and the world hated them, because they do not belong to the world any more than I belong to the world. I do not ask that you take them out of the world but that you keep them from the evil one” (John 17:1-2, 14-15).

Lord Jesus,
your prayer offered for us
 since that Holy Thursday evening
remains true and sincere,
and most fulfilled in our time
as you never cease to fail in giving us
everything we need;
on this Feast of your Eternal Priesthood,
we pray that we do our share,
 our part in fulfilling that prayer
 by becoming like you,
 of being in the world
 but not of the world;
like the Prophet Isaiah,
we each one pray too
"Here I am! Send me"
to be your witness,
to be your light,
to be your presence.
Amen.

Karunungan vs. katalinuhan, kabutihan vs. kabaitan

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-24 ng Pebrero 2025
Mula sa Pinterest.

Kay ganda ng serye ng ating mga unang pagbasa sa Banal na Misa ngayong huling linggo bago magsimula ang Kuwaresma sa Miyerkules ng Abo ika-lima ng Marso 2025.

Napapanahon ang mga pagbasang ito mula sa Aklat ng Ecclesiastico ngayong binubura sa kamalayan natin ang mahalagang yugto ng ating kasaysayan, ang EDSA Revolution ng 1986.

Tamang-tama din ang mga naturang pagbasa sa gitna ng mga balita ng mga pagmamalabis ng maraming nasa kapangyarihan di lamang sa pamahalaan at lipunan kungdi pati na rin ng mga pari at obispo natin sa simbahan. Kung sa bagay, matagal nang usapin mga iyan sa simbahan na palaging hinahayaan nating mga Pilipino dahil na rin sa kawalan natin ng kamalayan sa pagkakaiba-iba ng marunong sa matalino at ng mabuti sa mabait na siyang paksang ibig kong talakayin ngayong bisperas ng EDSA People Power Revolution.

Tingnan muna natin ang karunungan at katalinuhan.

Larawan kuha ni Lauren DeCicca/Getty Images sa Laoag City, 08 Mayo 2022.

Ang karunungan (wisdom) ay tanda ng kabanalan dahil ito ay pagtulad sa Diyos na siyang Karunungan mismo. Ang maging marunong (to be wise) ay hindi lamang malaman ang maraming bagay-bagay sa mundo at buhay kungdi makita at mabatid pagkakaugnay-ugnay ng mga ito. Pag-ibig at pagmamahal ang hantungan palagi ng karunungan at kabutihan.

Ang maging marunong ay magkaroon ng mahusay at matalas na isipan na pinanday ng puso at kaloobang nakahilig sa Banal na Kalooban ng Diyos. Dinadalisay ng buhay pananalangin, nakikita ng karunungan ang kabuuan ng lahat ng mga bagay-bagay sa liwanag ni Kristo. Buo at ganap ang karunungan dahil mula ito sa Diyos, nagtitiwala sa Diyos at nakabatay sa Diyos ang lahat ng pagsusuri, pagtitimbang at pagpapasya sa lahat ng bagay.

Mula sa Panginoon ang lahat ng karunungan at iyon ay taglay niya magpakailanman. Sino ang makabibilang ng butil ng buhangin sa dagat, o ng patak ng ulan, o ng mga araw sa panahong walang pasimula at katapusan? Sino ang makasusukat sa taas ng langit o lawak ng lupa? Sino ang makaaarok sa kalaliman ng dagat at sino ang makasasaliksik sa Karunungan? (Sirac 1:1-3).

Sa kabilang dako naman, ang matalino ay pagkakaroon ng matalas na isipan. Magandang katangian ito ngunit hindi ito pinaka-mahalaga dahil sa ating sariling karananasan at kasaysayan, kay daming matatalinong Pilipino pero bakit ganito pa rin ang bayan natin?

Sa pamahalaan maging sa Simbahan, palaging ipinangangalandakan katalinuhan ng mga upisyal at nanunungkulan. Kaya nga sa sikat na sitcom na Bubble Gang, mayroong karakter doon na kung tawagi’y Tata Lino na puro katatawanan ang mapapakinggan.

At sa sawimpalad nating mga Pilipino, mas pinapaboran natin, mas hinahangaan palagi mga matatalino kesa marurunong. Bilib na bilib tayo sa mga tao na maraming tinapos na degree sa mga pamantasan dito sa bansa at ibayong dagat. Isa iyan sa malaking problema sa Simbahan: maraming pari at obispo ang matatalino ngunit walang puso ni Kristo, puso ng Mabuting Pastol. Sa dami ng matatalinong Pilipino, bakit ganito pa rin ang ating bayan maging Simbahan?

Bulok. Kung hindi man ay nabubulok.

Dangan kasi, mga matatalino matalas lang ang isipan ngunit walang puso o pitak man lamang doon para sa kapwa at sa Diyos kaya madalas, ginagamit kanilang katalinuhan sa kabuktutan at sariling mga interes at pangangailangan.

Kay ganda ng talinghagang gamit natin diyan – lumaki ang ulo. Yumabang at naging palalo sa sobrang katalinuhan, walang ibang pinakikinggan kungdi sarili lamang. Naku, lalo na iyan sa mga pari at obispo ng Simbahan!

Ang katawa-tawa sa malalaking ulo iyan ng maraming namumuno saan man, sa hindi maipaliwanag na kadahilanan, maraming matatalino puno ng kabag sa tiyan at hindi kataka-taka, walang ibang nagagawa sila kungdi umutot ng umutot. Kaya mabaho at mabantot sa maraming anomalya at kalabisan itong ating bayan maging Simbahan! Hindi ba?

Larawan ni Roger Buendia/Presidential Museum and Library via esquiremag.ph.

Noon pa man, sinasabi ko nang palagi magkaiba ang kabaitan at kabutihan. Madalas ang taong mabait nating tinuturing ay pleaser sa Inggles. Utu-uto, lahat puwede, lahat pinapayagan para walang kaguluhan pero ang katotohanan, lalo lamang gumugulo mga sitwasyon kapag kabaitan ang pinairal.

Alam na alam ito ng maraming mag-aaral na gusto nila mabait na guro na lahat ay puwede. Ganun din mga tao sa pari at obispong mabait. Lahat puwede para walang gulo. Akala nila…

Pero, mayroon bang natututunan sa mga maestra o maestro na mabait? Wala. Aminin natin mas marami tayong natutunan sa mga guro pati magulang at boss at pari na istrikto o mahigpit.

Ganoon ang mabuting tao (good person) – maliwanag sa kanya ang tama at mali. Hindi puwedeng payagan o pagbigyan ang mali. Mayroong diwa ng pananagutan palagi ang mga mabubuting tao na kadalasan ay istrikto rin naman. Sa mabuting tao, basta tama at kabutihan, hindi pagtatalunan o pag-aawayan samantalang mga mababait, lahat pinapayagan.

Ang mabuting tao, hindi niya iniisip ang sarili niyang kapakanan at kaluguran bagkus kabutihan ng karamahan at ng iba pang tao kesa kanyang sarili. Yung mababait, sarili lang nila iniisip. Kaya pinapayagan ang lahat ay upang magkaroon ng mga kaibigan at mga mangungutangan ng loob sa kanila. Popularity-oriented kadalasan mga matatalino at mababait.

Kaya naman, mapapansin natin na magkasama palagi ang karunungan at kabutihan at ang katalinuhan at kabaitan. Ang marunong ay tiyak na mabuti sapagkat higit sa kaalaman ang kanyang nilalayon ay kabutihan at kapakanan ng karamihan. Iyong mabait madalas ay matalino kasi sa Inggles makikita natin ito ay tumutukoy sa sanity o pagiging matinong pag-iisip o sane. Kapag sinabing “nasiraan ng bait”, ibig sabihin, nasira na ang ulo o nabaliw katulad ng maraming mga henyo na sa sobrang talino na walang iniisip kungdi sarili lamang.

Larawan mula sa en.wikipedia.org.

Noon sa EDSA, nadama ko at naranasan karunungan at kabutihan nina Cardinal Sin, Pangulong Aquino, Hen. Ramos at ng maraming mga tao na dumagsa doon hindi upang makipag-away at makipagtalo kungdi makipagkasundo at umunawa. Napaka saklap kay bilis nabaligtad ang lahat. Napalitan ng mga baliw mga marurunong at ng mga sakim ang mga mabubuti.

Sana sa mga panahong ito na ating ginugunita ang makasaysayang EDSA People Power ng 1986, muling pag-isipan at pagnilayan nating mabuti ang ating pinahahalagahan at pinaninindigan. Para sa Diyos, para sa Inang Bayan.

*Tunghayan mga dati nating nalathala sa paksang pagkakaiba ng kabutihan at kabaitan.