Ang demonyong cellphone, nasa loob ng simbahan!

Lawiswis Ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-22 ng Pebrero 2024
Larawan kuha ni Stefano Rellandini ng Reuters sa Manila Cathedral, Enero 15, 2015. Binatikos at binash (dapat lang) ng mga netizens mga pari noong Misa ni Papa Francisco sa Manila Cathedral nang mapansing walang tigil nilang pagkuha ng mga video at larawan, di alintana kasagraduhan ng Banal na Misa.
Ang demonyong cellphone
palaging nasa loob ng simbahan
hindi upang magsimba o manalangin
kungdi upang tayo ay linlangin
mawala tuon at pansin
sa Diyos na lingid sa atin,
unti-unti na nating ipinagpapalit
sa demonyong cellphone na halos
sambahin natin!
At iyan ang pinakamalupit 
na panunukso sa atin ngayon
ng demonyong cellphone
na ating pahalagahan mismo sa
loob ng simbahan
habang nagdiriwang
ng Banal na Misa at iba pang mga
Sakramento gaya ng pag-iisang dibdib
ng mga magsing-ibig!
Isang kalapastanganan
hindi namamalayan
ng karamihan sa kanya-kanyang
katuwiran gaya ng emergency,
importanteng text o tawag
na inaabangan, higit sa lahat,
remembrance ng pagdiriwang:
nakalimutan dahilan ng paqsisimba
pagpapahayag ng pananampalataya
sa Diyos na hindi tayo pababayaan
kailanman; kung gayon,
bakit hindi maiwanan sa tahanan
o patayin man lamang
o i-silent sa bag at bulsa
ang demonyong cellphone?
Hindi man natin aminin
ang demonyong cellphone ang
pinapanginoon,
pinagkakatiwalaan
ng karamihan kaysa Diyos
at kapwa-tao natin
kaya pilit pa ring dadalhin,
gagamitin sa pagsisimba
at pananalangin!
Kung tunay ngang 
Diyos ang pinanaligan
habang ating pamilya
at mga kaibigan
ang pinahahalagahan,
bakit hinahayaang
mahalinhan ating buong pansin
ng pag-atupag sa demonyong
cellphone tangan natin?
Pagmasdan sa mga kasalan
sa halip ating maranasan
kahulugan ng pagdiriwang,
kagandahan at busilak ng lahat,
asahan aagaw ng eksena
demonyong cellphone kahit
mayroong mga retratista
naatasang kunan at ingatan
makasaysayang pagtataling-puso
kung saan tayo inanyayahan
upang ipanalangin na pagtibayin
pagmamahalan haggang kamatayan
na ating tuluyang nakalimutan
matapos tayo ay nalibang at nalinlang
ng demonyong cellphone.
Sa bingit ng kamatayan
naroon ating "last temptation"
ng demonyo sa anyo pa rin ay cellphone
upang sa halip na ipanalangin
naghihingalong mahal natin,
demonyong cellphone pa rin
sa kahuli-hulihan ang hawak habang
kinukunan huling sandali ng pagpanaw
Diyos na ating kaligtasan, tinalikuran!
Larawan mula sa rappler.com, Ash Wednesday 2023.

Ang demonyong cellphone

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-21 ng Pebrero 2024
Larawan mula sa forbes.com, 2019.
Ang demonyong cellphone
tukso at ugat ng pagkakasala
sa maraming pagkakataon;
mga chismis, maling impormasyon
kinakalat agad namang kinakagat
ng marami sa pag-iisip
at pang-unawa ay salat.
Ang demonyong cellphone
hindi mabitiwan
hindi maiwanan
palaging iniingatan
mga tinatagong lihim
larawan at kahalayan
ng huwad nating katauhan.
Ang demonyong cellphone
istorbo at pang-gulo
panginoong hindi mapahindian
napakalaking kawalan
kung hindi matandaan
saan naiwanan,
katinuan nawala nang tuluyan.
Ang demonyong cellphone
winawasak ating katahimikan
nawala na rin ating kapanatagan
sa halip maghatid ng kaisahan
pagkakahiwa-hiwalay bunga
sa maraming karanasan
pinalitan pamilya at kaibigan.
Ang demonyong cellphone
lahat na lang ibinunyag
wala nang pitagan ni
paggalang sa kasagraduhan
ng bawat nilalang
ultimo kasamaan
nakabuyangyang, pinagpipistahan.
Ang demonyong cellphone
palagi nang namamagitan
sa ating mga ugnayan
atin nang nakalimutan
damhin kapanatilihan
pinalitan nitong malamig
na kasangkapan pintig ng kalooban.
Sa panahong ito ng Kuwaresma
iwanan at bitiwan ang cellphone
dumedemonyo, nagpapagulo
sa buhay nating mga tao;
manahimik katulad ni Kristo
sa ilang nitong ating buhay
upang Siya ay makaniig
at marinig Kanyang tinig
ika'y iniibig!


Ang painting na “Temptation in the Wilderness” ni Briton Riviere (1840-1920) mula sa commons.wikimedia.org.

The parable of our lives and time

The Lord Is My Chef Daily Recipe for the Soul by Fr. Nicanor F. Lalog II
Thursday in the Sixteenth Week of Ordinary Time, Year I, 27 July 2023
Exodus 19:1-2, 9-11, 16-20   <*{{{{><< + >><}}}}*>   Matthew 13:10-17
Photo by author, Mt. Sinai in Egypt, May 2019.
You said it perfectly well,
Lord Jesus Christ,
our very own parable
of life
and of time:
"because they look but do not see
and hear but do not listen or understand"
(Matthew 13:13).

Why, O Lord,
 despite the modern communications 
meant to bring us closer,
the more we have actually
grown apart from each other?

Why, O Lord,
despite the great speed
 of our communications,
the more we cannot be reached,
or slower we have become
in reaching out, 
in coming to everyone
especially those in need?

Why, O Lord,
despite the clarity of signals
of communications, the more things
and persons are blurred,
including our relationships?
When you spoke 
to your people in the Old Testament
with peals of thunder and lightning,
they were scared to death;
when your Son Jesus came 
and lived among them, 
speaking their language,
they found him too ordinary, 
even a nobody;
today, you continue to speak
to us in nature and in person,
through our many experiences,
through the people we meet,
through the sacraments,
through many means and occasions
even right in our hearts
but still, 
we neither see,
nor hear nor listen.
What a parable we live!
Open our hearts, O Lord,
so we may believe,
hear and listen,
allow ourselves to be surprised
and amazed by you with the 
most simple things to make us
realize you are 
true and so real
right within us.
Amen.
Photo by PhotoMIX Company on Pexels.com