Maling habag

Lawiswis Ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-26 ng Nobyembre 2025

*Larawan mula sa Catholic News Agency, 22 Nobyembre 2025.*

Tawag pansin at higit sa lahat ay nakatutuwa ang pahayag ng Santo Papa Leo XIV kamakailan mula sa Roma na mag-ingat aniya ang lahat sa maling habag at awa.

Nagtipon sa Roma noong isang linggo ang mga bumubuo sa court of appeals ng Simbahan kung tawagin ay Roman Rota na siyang humahawak sa mga kaso ng marriage annulment. Heto yung pambungad na bahagi ng balita mula sa Vatican:

In a firm call to avoid “false mercy” in marriage annulment proceedings, Pope Leo XIV reminded that compassion cannot disregard the truth.

During a Friday audience with participants in the legal-pastoral training course of the Roman Rota, the Holy See’s court of appeals, the Holy Father read a lengthy speech in which he recalled the importance of the reform of marriage annulment processes initiated by Pope Francis 10 years ago. (Mula sa ulat ni Almudena Martinez-Bordiu ng Catholic News Agency)

Noon pa mang mahalal na Santo Papa si Leo XIV, marami na siyang pahayag na nakakatawag pansin hindi sapagkat kakaiba o nakakagulat katulad ng sinundan niyang si Papa Francisco.

Pagmasdan palaging malinaw at ayon sa turo ng Simbahan at kanyang mga tradisyon ang mga pahayag ni Papa Leon. Walang malabo na nagbibigay daan sa maling pagkaunawa o interpretasyon. At sa lahat ng kanyang binitiwang salita, ito ang pinaka-nagustuhan ko dahil totoong-totoo. Hindi lamang sa larangan ng pagsusuri sa mga kaso ng annulment ng mga kasal kungdi sa ating buhay mismo.

Bagaman mahalaga ang maging mahabagin na siyang pinaka tuon ng pansin ni Pope Francis noon, niliwanag ngayon ni Papa Leon na hindi maaring puro na lang awa at habag.

Tunay naman na maraming pagkakataon lumalabis ating habag at awa habang nakakalimutan ang katotohanan. Lalo na sa ating mga Pinoy na puro na lang awa at bihira gumana ang batas kaya naman palala ng palala ang ating sitwasyon na nawawala na ang kaayusan dahil bihirang bigyang pagkakataon ang gawi ng katarungan.

Sa tuwing nasasantabi ang katotohanan at nangingibabaw ang pagkaawa, ito ay nagiging maling uri ng habag dahil hindi maaring pairalin ang awa kung walang katotohanan. Ipinaliwanag ni Papa Leon noong isang linggo na palagi sa lahat ng pagkakataon na hanapin at tingnan muna ang katotohanan sa mga bagay-bagay na kinokonsidera ukol sa mga kaso ng sa kasal. Idiniin ng Santo Papa na dapat maunang hanapin at panindigan ang katotohanan dahil ito mismo si Jesu_Kristo na nagsabing “Ako ang daan at ang katotohanan at ang buhay” (Jn. 14:6).

Gayon din sa buhay. Ang maging maawain sa gitna ng kawalan ng katotohanan lalo na namamayani ang kasinungalingan ay maling-mali sapagkat sa tuwing nauuna ang awa at habag kesa katotohanan, nasasantabi rin ang katarungan kung saan mayroong tiyak na napagkakaitan nito. Hindi nagiging patas ang kalagayan kung puro awa at walang katotohanan.

Kasalan sa binaha na simbahan ng Barasoain sa Malolos City, 22 Hulyo 2025; larawan kuha ni *Aaron Favila ng Associated Press.*

Sa tuwing nauuna ang pagkamaawain sa gitna ng kawalan ng katotohanan, lalo tayo nagiging walang awa o merciless sa dapat kaawaan habang hinahayaan natin ang pag-iral ng kasinungalingan. Balang araw, lulubha at lalala ang kamaliang ito kaya higit na marami ang mahihirapan.

Hindi maaring pairalin ang habag at awa kung mayroong mali at kasamaan. Iyan problema sa ating bansa: lahat na lang kinaawan at pinatawad maski walang pagsisisi ni pag-amin ng kasalanan kaya wala ring napaparusahan ni nakukulong! Magtataka pa ba tayo wala tayong kaayusan at higit sa lahat, wala tayong patunguhan?

Kinabukasan ng halalan noong 2019 habang almusal, nagsabi ng sorry sa akin ang aming kasambahay sa kumbento. Bakita ika ko? Kasi daw binoto niya pa rin si Bong Revilla bilang Senador sa kabila ng pagsasabi ko na huwag iboto; paliwanag niya sa akin ay “nakakaawa naman kung walang boboto kay Bong”.

Hindi ko malaman noon kung ako ay tatawa o magagalit. Sabi ko na lang sa kanya, puro ka awa kay Bong e hayun siya pa isa sa mga maraming nakuhang boto bilang senador, dinaig mga karapat-dapat! Ano nangyari mula noon hanggang ngayon? Sangkot diumano sa mga kaso ng pandarambong si Bong Revilla, hindi ba? Kasi nga binalewala ng mga botante ang katotohanan ng dati niyang kaso ng corruption kay Napoles at higit sa lahat ang kawalan niya ng kakayahan bilang mambabatas.

Ganyan nangyayari sa buhay saan man kapag isinasantabi ang katotohanan at pinaiiral palagi ang awa at habag. Kay rami nating mga mag-aaral na nakakatapos at guma-graduate na walang alam dahil kinaawaan lang ng guro. Tama nga tawag sa kanila, “pasang-awa” pero sino ang kawawa kapag bumabagsak ang tulay o lumalala ang pasyente?

*Larawan kuha ng may-akda, 20 Marso 2025, Sacred Heart Novitiate, Novaliches.*

Walang natututo ng ano mang aral sa paaralan o sa buhay man nang dahil lang sa awa. Hindi titino ang bansa kapag lalaktawan ang mga batas dahil kaaawaan palagi ang mga lumalabag.

Reklamo tayo ng reklamo na namimili ang batas o selective kung saan mayroong mga pinapaboran at hindi kasi naman mas pinipili natin palagi ang awa kesa katotohanan na mayroong mali o kulang.

Kailan natin haharapin ang katotohanan? Kaya nga sinabi ni Jesus na “ang mapagkakatiwalaan sa munting bagayay pagkakatiwalaan ng higit na malalaking bagay, ang hindi tapat sa munting bagay at hindi rin mapagkakatiwalaan sa malalaking bagay” (Lk.16:10-14).

Hindi tayo nagiging maawain o merciful bagkus ay nagiging walang awa o merciless nga tayo kapag maling awa ang umiiral sa atin dahil malayo tayo sa katotohanan. Katotohanang muna bago habag at awa. Veritas et Misericordia gaya ng motto ng aming pamantasan. Naawa ni Jesus sa mga makasalanan tulad ng babaeng nahuli sa pakikiapid, kay Maria Magdalena at kay Dimas dahil umamin silang lahat sa katotohanan na sila nga ay nagkasala. Gagana lamang ang habag at awa ng Diyos kapag mayroong pag-amin at pagtanggap sa katotohanan. Huwad ang ano mang awa kapag walang katotohanan dahil tiyak wala ring katarungan na umiiral doon.

Walang bansa ang umunlad dahil lang sa awa, lalo na sa maling awa kungdi sa pagsasaliksik at paninindigan ng katotohanan.

Higit sa lahat ay nakakabuhay ng pag-asa ang pahayag ni Pope Leo para sa Simbahang Katolika lalo na dito sa Pilipinas. Nakakahiya at nakakalungkot kaming mga pari na gayon na lang kung makapula sa mga politiko at upisyal ng gobyerno sangkot sa anomalya ngunit kapag kapwa pari ang may katiwalian at alingasngas… ano laging hiling namin maging ng mga tao?

Patawarin. Kaawaan. Hayaan na lang.

Bakit ganoon?

Bukod na ang pari ay dapat larawan ng kabutihan, kami rin siyang dapat tagapagtanghal at tagapagtanggol ng katotohanan. Hindi lang ng awa. Iyong tama na awa gaya ng sinasaad ni Papa Leon. At ng Diyos.

Ang masakit ay, palaging pakiusap at sangkalan ng mga pari ay awa kahit na mali ang ginawa o ginagawa. Kaya malaking aral sa Simbahan ang yumanig na sex scandal noon. At diyan natin makikita walang katanda-tanda ang ilang pari at obispo dito sa Pilipinas: kapag pinag-usapan kaso ng mga paring sangkot sa sex at money scams, kaagad-agad ang hiling nila ay “awa”.

Kawalan ng katarungan at isang kasinungalingan kapag mga kaparian sa pamumuno at pangunguna ng obispo ay puro awa habang winawalang bahala ang katotohanan. Nakakatawa at nakaka-inis maringgan mga pari at obispo nasisiyahan sa mga kuwentong Maritess pero kapag ang paksa ay katiwalian ng isang pari, ni hindi man lamang alamin, suriin kung totoo o hindi upang maituwid. Kaya sa kahuli-hulihan, maraming pari at obispo lumalakad may ipot sa ulo dahil kitang-kita ng iba ang kamalian at kasinungaligan na sila ang ni ayaw tumingin ni umamin.

Sa mga nangyayari ngayon sa bansa, ito rin ang hamon sa amin sa Simbahan: magpakatotoo, huwag pairalin maling awa o false mercy wika ni Pope Leo upang si Kristo ang tunay na maghari sa ating buhay upang makamit tunay na pag-unlad sa lahat ng larangan ng buhay. Ano ang iyong palagay sa sinabi ni Papa Leon ukol sa maling awa? Mag-ingat at baka mayroon ka rin niyon. Amen.

Gaano kadalas ang minsan?

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-18 ng Nobyembre 2025

Hindi ko po napanood ang pelikulang iyan noong 1982 pero usap-usapan dahil daw sa sobrang ganda lalo ng aming mga mommy at tita na libang na libang sa Betamax. First year college ako noon at sa sobrang sikat ng pelikulang iyan, isang drayber ang nagpinta sa jeepney niyang nasasakyan ko patungong Recto ng signage na “gaano kadulas ang minsan?”

Pero iba po ang kuwento ko sa inyo. Hindi pelikula o pakuwela kungdi sa Bibliya.

Naalala ko ang pelikulang iyan dahil sa Unang Pagbasa sa Misa ngayong araw ng Martes mula sa ikalawang aklat ng Macabeo kung saan ang isang nobenta anyos na Hudyo, si Eleazar ay hinimok ng kanyang mga kaibigan na kunwari ay kumain ng baboy upang hindi siya patayin ng mga paganong mananakop.

Mas gusto ko ang salin sa Ingles nang sabihin ni Eleazar sa kanyang mga kababayan na patayin na lang siya ngayon din kesa magkunwari pa. Aniya ano ang mabuting halimbawa ang maiiwan niya sa mga kabataan kung sa kanyang katandaan ay magtataksil siya sa Diyos sa pagkain ng ipinagbabawal.

“At our age it would be unbecoming to make such a pretense… should I thus pretend for the sake of a brief moment of life, they would be led astray by me, while I would bring shame and dishonor on my old age” (2 Maccabees 6:24, 25).

Ito yung nagustuhan kong sinabi ni Eleazar, should I thus pretend for the sake of a brief moment of life?”

Iyon yung matindi sa sinabi niya, pretend for the sake of a brief moment of life.

Magkukunwari o magsisinungaling ba ako maski minsan sandali sa buhay ko?

Hindi ba kadalasan iyan ang palusot natin mula pa noong panahon nina Eba at Adan marahil? Minsan lang naman titikim… minsan lang naman gagawin… minsan lang naman nagkamali o nagkasala.

Totoo naman minsan-minsan ay sablay ating mga desisyon at nasasabi. Hindi rin maiwasan minsan minsan ang pagkakasala at pagkakamali. Pero, iyon nga ang punto ni Eleazar marahil upang ating pagnilayan, gaano kadalas ang minsan?

Yung minsan-minsan na iyan ang nakakatakot dahil madalas ang minsan katumbas ay wala ng wakas. Minsan ka lang magkamali o magkasala o magkunwari, maaring ikawasak o gumuho at maglaho lahat ng ating mga plano at pangarap na ilang taong pinagpagalan at pinagpagurang mabuti. Kadalasan, marami sa ating mga sablay sa buhay ay dahil lang sa binale-walang minsan.

Mapapatawad tayo ng Diyos sa ating mga kasalanan pati ng ating mga kapwa tao subalit, yung minsang pagkakamali o pagkakasala ay hindi na maibabalik ang dating kaayusan. Madalas yang minsang pagkakamali o pagkakasala ay mayroong tinatawag kong “irreversible consequences”.

*Larawan ni Vincenzo Malagoli sa Pexels.com*

Kapag ikaw ay nakapatay o maski nga lang masangkot sa krimen ng murder, siguradong maiiba ang takbo ng iyong buhay. Tiyak iyon, kahit na ika’y matapagtago at hindi makulong dahil habang buhay kang uusigin ng iyong konsiyensiya. Iyang minsan lang na pagkakamali dala ng init ng ulo o kalasingan ay hindi na mababago ng gaano mang kataimtim na pagsisisi dahil hindi na maibabalik ang buhay na nawala.

Ikalawang halimbawa na palagi kong sinasabi sa mga kabataan noon pa man na mayroong irreversible consequences ay ang mabuntis ng wala sa panahon. Patatawarin kayo ng Diyos maging ng inyong mga magulang ngunit kapwa ang babae at lalake maiiba na takbo ng buhay pagkatapos ng minsang pangyayari. Mapanagutan man o hindi.

LAOAG CITY, PHILIPPINES – MAY 08: A dog walks past campaign posters supporting presidential candidate Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. in a residential neighborhood on May 08, 2022 in Laoag City, Philippines. The son and namesake of ousted dictator Ferdinand Marcos Sr., who was accused and charged of amassing billions of dollars of ill-gotten wealth as well as committing tens of thousands of human rights abuses during his autocratic rule, has mounted a hugely popular campaign to return his family name to power. Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. enjoys a wide lead in opinion polls against his main rival, Vice President Leni Robredo, owing to a massive disinformation campaign that has effectively rebranded the Marcos dictatorship as a “golden age.” Marcos is running alongside Davao city Mayor Sara Duterte, the daughter of outgoing President Rodrigo Duterte who is the subject of an international investigation for alleged human rights violations during his bloody war on drugs. (Photo by Lauren DeCicca/Getty Images)

Ikatlong halimbawa naisip ko ngayon lang ay ang maling pagboto sa bawat halalan.

Isang lingkod ng simbahan ang nagtanong sa akin na pagtitiisan na lang daw ba natin ang kasalukuyang pangulo gayong sinabi na ng kapatid nitong siya ay adik?

Bagamat batid kong siya ay DDS, pinagsikapan ko pa ring pagpaliwanagan. Sabi ko sa kanya, sila lang ang magtitiis, hindi kami kasi sila lang ang bumoto sa tambalang BBM at Sara noon.

Hindi sila nakinig sa sinasabi at paliwanag nating iba ang kandidato sa pagkapangulo at bise nito.

Ganyan kako ang demokrasya, parang pag-aasawa: hindi ka nakinig sa paliwanag ng iba, tapos nagkamali ka sa iyong pinili – aba, pagtiiisan mo. Minsan ka lang nga gumawa ng desisyon ngunit hindi mo sinuring mabuti ni pinagdasalan, pagdusahan mo. Ganun talaga. Kaya hindi uubra ang pagpapababa sa kasalukuyang pangulo na katulad ng sinasabi ng ilan na magdiborsiyo ang mag-asawa dahil minsan lang nagkamali.

Huwag tayong palilinlang sa minsan. May kasabihan sa Ingles na the devil is in the details: nasa mumunting bagay o detalye ang demonyo na mismong uri ng ating minsan na madalas ituring lang naman.

Pag-aralang mabuti mga bagay-bagay lahat na may kinalaman sa pagpapasya na makaka-apekto sa takbo ng buhay natin. Hindi maaring sabihin minsan lang dahil kung madalas ang minsan-minsan, bisyo na iyan!

Pagnilayan po natin yung minsan… gaano kadalas yung ating minsan na sa atin ay nagpahamak? Salamuch kaibigan. God bless!

Mahiya naman kayo

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-24 ng Oktubre 2025

Doon sa amin 
sa lalawigan ng Bulacan
mayroong kasabihan 
"mahiya lang
ay tao na."

Totoong-totoo 
at napapanahon
ang kasabihang ito
sa dami ng mga tao
ang wala nang kahihiyan
sa pag-gawa ng mga
katiwalian at kasamaan,
sa pagsisinungaling
at lantarang pambabastos
sa ating pagkatao;
marahil ganoon 
na nga katalamak
at kakapal ng kanilang 
pagmumukha
na hindi na nila alintana
kanilang kahihiyang
kinasasadlakan 
na dapat sana'y 
itago kahit man lang 
pagtakpan kesa 
ipinangangalandakan
tila ibig pang ipamukha
sa madla na wala silang
ginagawang masama.

Ang masaklap
nating kalagayan sa ngayon
ay ang wala nang kahihiyan 
ng karamihan na higit pang
masama sa mga walang-hiya.

Madaling maunawaan
matanggap mga walang-hiya 
kesa walang kahihiyan;
kalikasan ng mga walang-hiya
ang hindi mahiya
ni matakot sa kanilang
mga gawaing masama
katulad ng mga holdaper,
snatcher, kidnapper 
kasama na mga mambubudol
at manunuba sa utang
at iba pang mga kriminal;
mga walang-hiya sila kaya
wala silang mabuting gagawin
kungdi kasamaan 
kaya pilit nating iniiwasan 
bagamat mahirap silang 
kilalanin ni kilatisin
mahirap iwasan
at kapag ika'y nabiktima
napapabungtung-hininga
ka na lang 
sa pagsasabi ng
"walangyang yun!"

Higit na malala
at masama sa mga walangya
ang walang kahihiyan:
sila mga tinuturing na
mararangal sa lipunan, 
nakaaangat sa kabuhayan,
magagara ang tahanan, 
nagtapos ng pag-aaral 
sa mga sikat na pamantasan
at higit sa lahat,
kadalasan laman ng simbahan
araw-gabi sa pananalangin
ngunit kanilang loobin puno
ng kasakiman
kaya wala silang kahihiyan
magkunwaring banal kahit asal
ay gahaman sa salapi at karangalan;
ang mga walangya maski papano
marunong mahiya
mukha ay tinatakpan 
upang hindi makilala 
sa gawang kasamaan
ngunit itong mga walang kahihiyan
ay talaga naman
ubud ng kapal 
mga pagmumukha
akala walang nakaaalam
sa mga gawa nilang kabuktutan!
Labis kanilang kasamaan
kaya wala silang kahihiyan
maging katawan hinuhubaran
ipapakita konting laman
upang hangaan kanilang kagandahan;
kulay apog sa pagkahambog
nasanay na sa mabaho nilang amoy
na umaalingasaw habang
kanilang pinangangalandakan
kanilang inaakalang husay 
at galing parang mga matsing
nakalimutang sa kanilang 
katalinuhan sila'y
napaglalalangan din!

Matatagpuan itong
mga walang kahihiyan
kung saan-saan
di lamang sa pamahalaan
kungdi maging sa ating 
mga tahanan at kamag-anakan
na pawang kay hirap pakisamahan
dahil nga wala nang kahihiyan
mga puso at kalooban
namanhid na sa kasamaan
at kasalanan
kaya't panawagang
"mahiya naman kayo"
hindi sila tinatablan
pakiwari'y walang 
dapat pagsisihan
ni ihingi ng kapatawaran;
mabuti pa mga walangya
nakokonsiyensiya
nagsisisi at humihingi
ng tawad 
ngunit mga walang kahihiyan,
wala nang pagkukunan
kanilang pagkatao'y
naglaho na
parang mga ungguy!

*Photo by Francesco Ungaro on Pexels.com*

Seek the face of God

Lord My Chef Sunday Recipe for the Soul, 21 September 2025
Twenty-Fifth Week in Ordinary Time, Cycle C
Amos 8:4-7 ><}}}}*> 1 Timothy 2:1-8 ><}}}}*> Luke 16:1-13

Scene at a wedding inside the flooded Barasoain Church in Malolos City, 22 July 2025; photo by *Aaron Favila of Associated Press.*

Our readings today are so timely like today’s headlines of rampant corruption – actually looting – of tax payers money by DPWH officials in connivance with some lawmakers and contractors.

The scriptures are very challenging for us, especially the first reading from the Prophet Amos.

Hear this, you who trample upon the needy and destroy the poor of the land! “When will the new moon be over,” you ask, “that we may sell our grain, and the sabbath, that we may display the wheat? We will diminish the ephah, add to the shekel, and fix our scales for cheating! We will buy the lowly for silver, and the poor for a pair of sandals; even the refuse of the wheat we will sell!” The Lord has sworn by the pride of Jacob: Never will I forget a thing they have done! (Amos 8:4-7)

*Photo by author, Malagos Garden Resort, Davao City, 2018.*

The Prophet Amos is telling us something so true today that he had noticed in his own time almost 3000 years ago.

More than the growing economic disparity among the rich and the poor as well as the growing consumerism during his time still happening today, Amos is not promoting a political agenda nor advocating a revolt against the wealthy and powerful. Moreover, Amos is not like other demagogues encouraging the people to turn away from Money that has become the new god of so many in his time and today.

Amos is a prophet because he speaks in the name of God, denouncing what is inside the hearts of the greedy rich, of their perverse intentions that they keep hidden while observing religious rituals and celebrations – a hypocrisy so rampant even these days. But, with a new twist as it is happening inside the church, among us the clergy.

Workers of a new subcontractor of a flood control structure in Barangay Sipat in Plaridel, Bulacan, lay cement and steels on September 6, 2025 amidst the downpour of rain. Photo by Michael Varcas / The Philippine STAR

In the midst of these shameless flood control scams drowning us, let us take a closer look this Sunday where Amos is directing his strong preaching.

It is not merely to the abusive rich and powerful people but also to us inside the Church – we the priests and bishops and volunteers as Amos warns us how religious practices are easily used by everyone to cover one’s selfish motives especially those inside the church.

How sad that our own diocese is so late in denouncing the flood control scams when the DPWH office that orchestrated the shameful looting is right here in our province of Bulacan, under our pastoral care.

Residents of Hagonoy Bulacan walk their way to flooded portions of premise surrondings St. Anne Parish as they protest this was following exposes of flood control anomalies. The Bulacan has been under scrutiny for receiving multi million worth of flood control projects but still suffers severe flooding. (Photo by Michael Varcas)

Except for the National Shrine of St. Anne in Hagunoy that is worst hit by the floods, it came out way ahead with a call to action that culminated in a rally on their flooded streets this Saturday led by their Parish Priest, Fr. Rodel Ponce prophetically leading his flock in their town’s flooded streets. Another Amos in our midst the other day was Msgr. Dars V. Cabral who led an ecumenical prayer rally in Malolos City with a letter that is bolder than our statement against the corruption.

Why we find the preaching of Amos directed to us in the church are the many connections and links of the involved DPWH officials with so many priests who have asked them for donations in their parish projects, asking them to be the fiesta hermano and donors of funds for church construction which is all over social media.

Check every treasury office of any LGU in the province and city and surely one could find “receipts” or photos of local executives and politicians with priests and bishops on vacation in expensive resorts or dinner in five-star restaurants. And that’s not just once or twice with some of them acting exactly like the nepo babies in flaunting the “good life” in social media, oblivious to the many implications of their actions like the many poor people who are denied of a decent funeral Mass for their departed loved ones when we are always out with politicians and the rich.

Amos reminds us too in the church of our double standards when we are so quick in condemning corruption and sins of those in government and society but we are so slow, even protective of our own brothers involved in sex and financial scams. And just like in the news, we are willing to sacrifice our lay people to take all the beatings just for the sake of our brothers in cloth lest they be put to shame.

The most pathetic double standard we have in the church is when we patronize politicians friendly to our crusades like pro-life and anti-divorce but ostracize those on the other side of the fence.

What a shame! Are they not all tainted with graft and corruption, not to mention immoralities we are so quick to point out in the church? Why can’t we stop asking politicians for favors? Why can’t we be contented with what we have and what we can?

If there is one thing we in the church must stop right away is asking politicians for any favors because that give them the reason, no matter how askew and flimsy, to commit graft and corruption. When we in the church like priests and bishops keep on pleasing the rich and powerful we teach them the wrong notion that corruption is acceptable, that being rich is the key to be close to God through priests and bishops celebrating Mass and sacraments for them.

This is where the very essence of the preaching of Amos is still so relevant today for us: like the people of his time, we too have stopped seeking the face of God in our lives. Like the people of the time of Amos, what we focus is money, money, and more money, a Mammom or false god we unconsciously worship.

This Sunday, Amos and the Lord Jesus Christ remind us all especially in the church to seek the face of God always – not the face of Mammon that has become the god of many these days.

Let us live in simplicity by being content with what we have. No need to bother the governor or any politician as well as parishioners just for us to have a grand party or a spiritual renewal and retreat out-of-town.

Seek the face of God, not the face of Mammon. That’s the point of Jesus in his parable today of the shrewd steward: the Lord praised the attitude not the person. If we could just be as eager and passionate like him in seeking the face of God in the church, corruption in our government and society would be lessened. Our country would be more humane and decent because in the process, the poor and suffering would realize too that it is God too whom we must first seek, not the face of money.

This Sunday as we all prepare for the rallies in Luneta and EDSA, let us first seek the face of God, let us go to Mass first to pray for our leaders as St. Paul tells us in the second reading. Amen. Have a blessed week ahead!

*We have no claims for holiness or being pure and clean but we have tried as much as possible since our seminary days never to ask donations from politicians that they may construe it as a permission to steal.

Baha sa simbahan, nakabibinging katahimikan

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-12 ng Setyembre 2025

*Larawan kuha ni G. Aaron Favila ng Associated Press, Barasoain Church, Malolos City, 22 Hulyo 2025.*

Hindi ko malaman kung ako
ay matutuwa o maluluha
sa mga larawang nalathala
noong panahon ng pagbaha
sa aming lalawigan ng Bulacan;
kamangha-mangha 
aming pananampalataya
nagpapatuloy mga pagdiriwang
ng sakramento lalo na ang kasal
kahit lumusong sa baha
nagsisimba at paring nagmimisa
parang eksena sa pelikula
pagmamahalan 
ng mga magsing-ibig
pananalig kailanma'y 
hindi padadaig
sa buhos ng ulan
bumaha man.

Nang sumabog
na parang dam
mga balita ng scam
ng flood control program
sa lalawigan ng Bulacan,
galit at pagkainis
aming naramdaman
itong mga pagbaha pala 
ay kagagawan ng kasakiman 
ng mga halimaw sa kagawaran
kakutsaba sa kasamaan mga 
pulitiko at contractor 
habang mga mamamayan
walang mapuntahan
sa araw-araw na lamang
malapit nang maging aquaman
kalulusong sa baha
alipunga hindi na nawala.

Isang bagay 
ang aking pinagtatakhan
noon pa man
siya ko nang katanungan:
ano ang pahayag
nitong ating simbahan
sa malaswa at malawak 
na sistema ng nakawan 
na nasentro sa Bulacan
lalo't higit
unang naapektuhan 
maraming mga simbahan?
Nasaan ating tinig
at pagtindig 
laban sa katiwaliang ito
na matay mang isipin 
kay hirap ilarawan
maski paniwalaan!

Mayroon bang kinalaman
nakabibinging katahimikan 
pag-Hermano 
at pag-Hermana
ng mga nasa pulitika
dahil sila ang mapera
handang gumasta
sa mga kapistahan
dahil kanilang pakiramdam
banal na kalooban ng Diyos
kanilang sinusundan
kaya naman sila ay pinagpapala
at pinayayaman
sa patuloy na donasyon
sa simbahan
habang kapwa ay
ginugulangan
pinagsasamantalahan?

Masakit man sabihin
at mahirap aminin
itong mga ghost projects
at korapsiyong ating
kinasasadlakan 
ay atin din namang
kasalanan at kagagawan
sa patuloy na pagboto
sa mga bulok na kandidato
na sumasalaula
sa ating lipunan;
tumitindi ang kasamaang ito
sa tuwing mga politiko
at mga kawaning ganid
ang parating nilalapitan
upang hingan ng lahat ng 
pangangailangan sa simbahan
maski libreng tanghalian
na walang kinalaman
para sa ating kaligtasan!

Larawan mula sa Facebook post ni Dr. Tony Leachon, “*KLEPTOPIROSIS: When Corruption Becomes a Public Health Crisis”, 08 Agosto 2025.*

Paninindigan, hindi upuan

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-02 ng Setyembre 2025

Tayong mga Pinoy ay mayroong nakakatawang kaugalian ng pagkahumaling masyado sa ating upuan. O silya. O kung ibig ninyo ay salumpuwit sa malalim na salin sa ating wika.

Mula sa ating mga tahanan hanggang sa simbahan at silid-aralan, sa mga sasakyan, mayroon tayong mga paboritong upuan na atin nang inangkin na sariling puwesto, hindi puwedeng upuan ng iba. Sa jeep at bus, lahat gusto sa may estribo. Ganun din sa LRT/MRT. At maski sa eroplano kaya nakakahiya sa mga paliparan sa abroad ang mga kababayan natin na nag-uunahan kapag boarding time na gayong mayroon namang ticket ang bawat isa! Sa sinehan man ay ganoon din. Hindi mo malaman kung likas na tanga o maarte lang na ayaw sundin kinuhang number ng upuan kasi gusto pala ibang puwesto.

Likas marahil ito sa lahat ng tao bunsod ng sinasaad na kapangyarihanng bawat upuan na tinagurian ding luklukan o trono. Hindi man natin aminin, kapangyarihan ang dahilan bakit lahat sa atin ay ibig maupo malapit sa pintuan ng silid at ng sasakyan: hindi lamang para mabilis na makaalis kungdi upang wala ring makapigil na maliwanag na simpleng pagsasaad ng ating ambisyong maging boss na palaging nasusunod maski saan.

At siyempre, ang malalim at mabigat na dahilan ng ating pagkahumaling sa puwesto ng upuan ay ang kapangyarihan at katanyagang dala nito. Kung hindi ka man nasa kabisera na tinuturing siyang puno ng pagdiriwang, hangga’t maari ibig natin ay makadikit sa nakaluklok sa puwesto ng kapangyarihan. Kaya chairman ang pinuno ng ano mang samahan o komite, taglay ay pawang kapangyarihan. Pagmasdan gaano tiisin kanilang almoranas ng mga pulitiko at sabik sa puwesto basta manatiling naka-upo sa puwesto hindi sa paglilingkod kungdi para sa kapangyarihan at kayamanang kaakibat ng bawat posisyon. Suma total, sa upuan nararamdaman natin pagiging hari at reyna, pagiging panginoon at makapangyarihan. Wika nga sa Inggles ay “driver’s seat” – kung sino may hawak ng manibela siya masusunod kung saan pupunta.

Naalala ko lang… noong mga bata pa kami kapag sumasakay ng taxi, palaging sinasabi ng aming ama sa pagbibigay ng direksiyon sa drayber ay silya at mano. Silya kung liliko sa kaliwa dahil ang silya o upuan ng kutsero ay nasa kaliwang bahagi ng kalesa; liliko naman sa kanan kapag sinabing mano na Kastila sa “kamay” dahil hawak ng kanang kamay ng kutsero ang latigo o pamalo sa kabayo para lumakad o tumakbo at huminto. Kaya noon pa man maski sa kalesa, ang silya ay nagpapahiwatig na ng kapangyarihan!

*Larawan kuha ni Sarah-Claude Lu00e9vesque St-Louis sa Pexels.com*

Hindi masama ang kapangyarihan kung ito ay ginagamit sa kabutihan. Alalahanin tayo bilang tao ay binahaginan ng Diyos ng kanyang kapangyarihan upang malinang ang daigdig at matulungan ating kapwa.

Kaya nang pumarito si Jesus, palagi niyang nililiwanag ang aspektong ito ng ating buhay, ang wastong pag-gamit sa ating kapangyarihan na pakikibahagi lamang sa otoridad ng Diyos.

Doon sa kanyang Huling Hapunan ipinakita ni Jesus ang tunay na kahulugan ng ating “seating position” nang siya ay tumindig at hinubad ang kanyang panlabas na damit upang hugasan mga paa ng kanyang mga alagad. Ang gawaing iyon ay para lamang sa mga alipin ngunit ginampanan ni Jesus upang makintal sa ating mga isipan at kamalayan na ang buhay ay wala sa ating upuan kungdi nasa paninindigan.

*Larawan mula sa commons.wikipedia.org, painting ng paghuhugas ng mga paa ng alagad ni Jesus doon sa Monreale Cathed, Isla ng Sicily.*

Para kay Jesus, hindi mahalaga kung saan ka nakaupo, kung ano ang iyong posisyon at kapangyarihan. Ang pinakamahalaga sa Panginoon ay kung saan tayo nakatindig o nakatayo, kung tayo ba ay maninindigan katulad niya para sa kabutihan, katotohanan at katarungan.

Bisperas ng Paskuwa. Alam ni Jesus na dumating na ang panahon ng kanyang paglisan sa sanlibutang ito upang bumalik sa Ama. Kaya’t nang sila’y naghahapunan, tumindig si Jesus, naghubad ng kanyang panlabas na kasuutan, at nagbigkis ng tuwalya. Pagkatapos, nagbuhos siya ng tubig sa palanggana, at sinimulang hugasan ang paa ng mga alagad at punasan ng tuwalyang nakabigkis sa kanya.

Nang mahugasan na ni Jesus ang kanilang mga paa, siya’y nagsuot ng damit at nagbalik sa hapag. “Nauunawaan ba ninyo ang ginawa ko sa inyo?” tanong niya sa kanila. “Tinatawag nin yo akong Guro at Panginoon, at tama kayo, sapagkat ako nga. Kung akong Panginoon ninyo at Guro ay naghugas ng inyong mga paa, dapat din kayong maghugasan ng paa. Binigyan ko kayo ng halimbawa at ito’y dapat ninyong tularan” (Juan 13:1, 4-5, 12-15).

Para kay Jesus, ano mang posisyon o katungkalan ay para sa mapagmahal na paglilingkod sa kapwa (loving service to others). Kaya naman tinagurian ding “Maundy Thrusday” ang Huwebes Santo – mula sa salitang Latin na kautusan o mandatum – dahil noong gabing iyon nang ibigay ni Jesus ang kanyang utos ng pagmamahalan sa kanyang mga alagad. Ang sino mang tunay na nagmamahal tulad ni Jesus ay palaging nakatindig at naninindigan para sa minamahal. Walang tunay na nagmamahal nang naka-upo lamang, pa sitting pretty wika nga.

Larawan ng mga upuan sa loob ng Senado, marahil malambot at komportable habang karamihan ng mga kababayan natin nagtitiis sa matigas at marahil lumang upuan nila sa bahay. Kuha ni Avito Dalan ng Philippine News Agency, Mayo 2025.

Ito ang trahedya natin sa Pilipinas. Napakaraming nakaluklok sa iba’t-ibang upuan ng kapangyarihan ngunit hanggang ngayon ay kulelat pa rin tayo bilang bansa dahil wala namang tunay na naninindigan at nagmamahal sa bayan.

Pagmamahal sa sarili ang namamayani sa halos lahat. Kaya naman ang puwesto ay hindi sa paglilingkod kungdi sa pangsariling kapakanan ng mga nakaupo na palaging panig sa mga mayayaman at makapangyarihan. Pawang pakitang-tao lamang mga pagtulong sa maliliit at mahihirap ng maraming nakaupo saan mang puwesto maging mga dating nasa media na nang matikman tamis ng pulitika, lumabas kanilang tunay na kulay.

Palaging katabi ng upuan ay pera kaya naman sa halos lahat ng mga sala ng mga hukom mula Korte Suprema hanggang sa mga munisipyo, maraming kaso inuupuan na tanging katarungang mithi ng mga inapi hindi pa makamtan. Gayon din sa mga ahensiya ng pamahalaan. Puro pasarap sa puwesto mga bossing, naghihintay lamang ng lagay at pabuya kaya kulang at kulang pa rin mga buwis na pinapataw sa mga ordinaryong mamamayan.

At siyempre, hindi magpapahuli ang mga nasa rurok ng luklukan ng kapangyarihan – ang Malacanang at ang Kongreso na alam naman ng lahat ang matagal nang siste ng talamak na korapsiyon.

Ano pa ang ating aasahan kung nakapasok na sa sistema ng pamamahala ang mga mandarambong at sinungaling na pulitiko sa palasyo, kongreso at senado, kapitolyo at munisipyo pati na rin mga munting barangay hall? Sa gara at lambot marahil ng kanilang mga upuan, wala nang upisyal ang ibig tumindig at maninindigan liban sa iilan para sa katotohanan, kaayusan, katarungan at higit sa lahat, para sa bawat mamamayan.

Kailan kaya darating ang panahon na matupad ang sinabi ng Panginoong Jesus na ang “nagpapakataas ay ibaba, at ang nagpapakababa ay itataas” (Lk. 14:11)?

Marahil kapag tumugon na rin tayong lahat sa kanyang panawagang manindigan sa pagtayo mula sa ating komportableng upuan ng kawalan ng pakialam sa lipunan, hindi nasusuhulan lalo na kung halalan. Marahil kapag tumugon na rin ang sambayanan sa panawagan ni Jesus na gumising at tumindig sa paanan ng kanyang Krus upang kasama niya tayong masaktan, masugatan, at mawalan ng lahat para sa tunay na pagpapanibago.

Hangga’t pinipili natin ang masarap na upuan ng kawalang-pakialam sa mga kasamaang umiiral, darating ang panahon hindi na rin tayo makatatayo upang manindigan dahil sa pagkabaon at hindi na tayo makaahon pa sa gulo at pagkawasak sa ating lipunan. Huwag natin iyang payagang mangyari kaya’t makiisa sa mga talakayan at higit sa lahat manalangin para sa paninindigan at kabutihan. Amen.

Panaghoy kay San Juan Bautista

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-29 ng Agosto 2025

“The Beheading of Saint John the Baptist”, tinuturing na obra maestra ng batikang pintor na si Caravaggio noong 1608 na ngayon ay nasa Co-Cathedral ni San Juan sa Valetta, Malta; mula sa commons.wikimedia.org.

Araw-araw nauulit sa ating Kristiyanong bansa ang karumal-dumal na krimen ng pagbitay kay San Juan Bautista lalo na sa larangan ng parumi ng parumi at talamak na sistema ng korapsiyon sa ating pamahalaan.

Kaya minabuti ko na isitas buong tagpo ng Ebanghelyo ng kanyang Pagpapakasakit na ginugunita natin sa Simbahan sa araw na ito.

Basahin at namnamin, managhoy at tumangis ngunit pagkaraan ay bumangon upang labanan malungkot na kinasasadlakan nating lahat ngayon;katotohanan ni Kristo ating panindigan tulad ni San Juan Bautista laban sa mga makabagong Herodes, Herodias at Salome ng ating panahon.

Noong panahong iyon, si Herodes ang nagpahuli, nagpagapos at nagpabilanggo kay Juan dahil kay Herodias. Ang babaing ito’y asawa ni Felipe na kapatid ni Herodes ngunit kinakasama niya. Laging sinasabi sa kanya ni Juan, “Hindi matuwid na kunin ninyo ang asawa ng inyong kapatid.” Kaya’t si Herodias ay nagkimkim ng galit kay Juan. Hinangad niyang ipapatay ito, ngunit hindi niya magawa, sapagkat natatakot si Herodes kay Juan. Alam niyang ito’y taong matuwid at banal, kaya’t ipinagsasanggalang niya. Gustong-gusto niyang makinig kay Juan, bagamat labis siyang nababagabag sa mga sinasabi nito.

Sa wakas ay nagkaroon ng pagkakataon si Herodias nang anyayahan ni Herodes sa kanyang kaarawan ang kanyang mga kagawad, mga pinuno ng hukbo, at ang mga pangunahing mamamayan ng Galilea. Pumasok ang anak na babae ni Herodias at nagsayaw. Labis na nasiyahan si Herodes at ang mga panauhin, kaya’t sinabi ng hari sa dalaga, “Hingin mo sa akin ang anumang ibig mo at ibibigay ko sa iyo.” At naisumpa pa niyang ibibigay kahit ang kalahati ng kanyang kaharian kung ito ang hihilingin. Lumabas ang dalaga at tinanong ang kanyang ina, “Ano ang hihingin ko?” “Ang ulo ni Juan Bautista,” sagot ng ina. Dali-daling nagbalik ang dalaga sa kinaroroonan ng hari. “Ang ibig ko po’y ibigay ninyo sa akin ngayon din, sa isang pinggan, ang ulo ni Juan Bautista,” sabi niya. Labis na nalungkot ang hari, ngunit dahil sa kanyang sumpa na narinig ng kanyang mga panauhin, hindi niya matanggihan ang dalaga. Kaagad niyang iniutos sa isang bantay na dalhin sa kanya ang ulo ni Juan. Sumunod ang bantay at pinugutan si Juan sa bilangguan, inilagay ang ulo sa isang pinggan, at ibinigay sa dalaga. Ibinigay naman iyon ng dalaga sa kanyang ina. Nang mabalitaan ito ng mga alagad ni Juan, kinuha nila ang kanyang bangkay at inilibing (Marcos 6:17-29).

*“Salome with the Head of John the Baptist” isa pang painting ni Caravaggio noong 1607-1610 na ngayon ay nasa National Gallery sa London; mula sa commons.wikimedia.org.*

Hindi ba dapat nating tangisan 
itong nangyayari sa ating kapaligiran
na akusasyon noon laban kay San Juan 
ay pagsasabi ng katotohanan? 
Hanggang ngayon
kung sino nagsasabi ng totoo
siya pang napapasama at nakukulong
habang mga gumagawa ng
kasamaan at kabuktutan
hinahangaan,
niluluklok pa sa kapangyarihan
kaya mga Herodes 
lalo pang dumarami
tumatapang, ayaw nang patinag
kapit tuko sa puwesto
pamilya ginawang dinastiya.

Kay laking kabaligtaran
noong sina Eba at Adan
Diyos ay talikuran sa kasalanan,
nagtago sa kahihiyan
katawan tinakpan 
ng dahong maselan;
pero ngayon,
buwaya man mapapahiya
kapal ng mga senador at congressman
kung magmaang-maangan 
pinagsamang Herodes at Pilato
takot na takot sa katotohanan
akala pagkakasala ay mapaparam
kung mga kamay ay hugasan
gayong kadalasa'y magkatiklop
sa pananalangin
at kung Ama Namin ang awitin
silang mga Herodes nakahawak
kamay sa mga panauhin
bilang hermano, hermana
ng pista, magkukuratsa
kunwa'y mapasaya ang parokya
lalo na ang kura 
pati obispo nila!

*“Salomé with the Head of John the Baptist” isa pa ring painting ni Caravaggio noong 1606-1607 na ngayon ay nasa Royal Palace ng Madrid; mula sa commons.wikipedia.org.*

Nakaka-iyak
nakaka-inis
nakaka-galit
sa gitna ng maraming hirap
at sakit, 
may mga Herodias
pumapayag maging kabit
sariling pagkatao winawaglit
sinasaalang-alang sa kinang 
ng pera nahahalina
pakiwari'y gumaganda
ngunit di maikaila sa mga mata
kimkim nila ay galit
sa nagsasabi ng totoo
pilit nagpapa-interview
akala lahat ay maloloko!

O Diyos ko,
kalusin mo na ang salop
bago pa dumami 
at manganak
ng mga Salome bawat
Herodes at Herodias;
labis ang kalapastanganan
pinamamayagpag kayamanang
nakaw at panlilinlang pinagmulan;
walang pakundangan sa
gastos at pagmamayabang
hari-harian sa social media
pabebe lang ang nalalaman
nitong mga Salome 
kung tawagi'y "nepo babies"
ngunit ano mang wika 
kanilang gamitin
lilitaw pa rin pinagtatakpan
nilang kababawan kailanman
di kayang bigyang katuwiran
ng mga luho at karangyaan
na pawang ka-cheapan
kahit bihisan ng ginto,
pusali pa rin ang katauhan!

Hindi mauubus
mga Herodes at Herodias 
at mga Salome 
hangga't mayroon sa kanila
ay tatangkilik na mga hunghang 
na walang alam 
at tanging pinahahalagahan
kanilang mga tiyan
at sariling kaluguran;
kaya hayaan nating muling
umalingawngaw sa ilang
panawagan at sigaw ni
Juan Bautista: tayo ay gumising
sa ating pagkakahimbing
panindigan ang katotohanan 
kay Kristo lamang makakamtan!

*Larawan kuha ng may-akda, St. Scholastica Retreat House, Baguio City, Agosto 2023.*

Jesus, our truth, our strength

Lord My Chef Daily Recipe for the Soul, 29 August 2025
Friday, Passion of St. John the Baptist, Martyr
Jeremiah 1:17-19     <*{{{{>< + ><}}}}*>     Mark 6:17-29

*Photo from Fatima Tribune during the Red Wednesday Mass at the Chapel of the Angel of Peace, Our Lady of Fatima University, Valenzuela City, 27 November 2024.*

Lord Jesus Christ,
today I pray in the most
special way to free us from
lies and falsehoods,
fake news and other news
in social media masquerading 
as lifestyle especially of the filthy rich;
we have turned away from you,
Jesus, 
"the Way and 
the Truth and 
the Life";
give us the courage you gave
St. John the Baptist
your forerunner 
to speak
to stand 
to die
for what is true.

The word of the Lord came to me thus: Gird your loins; stand up and tell them all that I command you. Be not crushed on their account, as though I would have you crushed before them… They will fight against you, but not prevail over you, for I am with you to deliver you, says the Lord (Jeremiah 1:17, 19).

Like John the Baptist
and Jeremiah
and all the others
who have stood 
their ground for the Truth,
let us find our strength
in you, Jesus
in fighting for what is true:
I pray for those
involved in the ghost
projects in our country
to finally speak
and tell the truth
so that this system
of sin and evil
may finally be stopped
or at least mitigated
in our forsaken country
of so many liars,
of children acting like 
Salomes flaunting their
wealth,
of adults especially couples
and mistresses living in lies
like Herodias harboring grudge
on the honest and truthful men,
and leaders specially in politics
who are so much like Herod
so happy to listen and attend
Mass but never had the courage
to defend and stand for what is 
true.

Have mercy on us,
Lord Jesus,
for continuing to crucify you,
and for beheading others
who announce your coming
like John the Baptist.
Amen.

St. John the Baptist,
Pray for us!

Fr. Nicanor F. Lalog II
Our Lady of Fatima University
Valenzuela City
(lordmychef@gmail.com)

Biyaheng EDSA?

Lawiswis ng Salita ni P. Nicanor F. Lalog II, Ika-27 ng Agosto 2025

Mayroon pa bang 
biyaheng EDSA
na patungong
kalayaan
karangalan
kaisahan
kaayusan
at kaunlaran
para sa sambayanan
at hindi ng iilan?

Mayroon pa bang 
biyaheng EDSA
marangal ang kalsada 
puno ng pangarap
mabuting adhika
hindi ng makakapal na usok
na nakakasulasok
parang bangungot
hindi makagalaw
ayaw nang umusad
dahil sa makikitid na
isipan at pananaw
nabulok at nalugmok
sa karumihan at kaguluhan
dahil sa pagkagahaman
sa salapi at kapangyarihan?
Nasaan na mga
kagaya nina Cory Aquino
at Butz Aquino,
Joker Arroyo 
at Rene Saguisag 
na laang mag-alay ng
sarili sa bayan?
Wala na bang an officer and
a gentleman ang militar
tulad ni Gen. Fidel Ramos?
Wala na rin yata
ang katulad ni Jaime Cardinal Sin
na nanindigan bilang mabuti
at matapang na pastol noon
di tulad ngayon mga obispo
at pari walang kibo dahil
abala sa mga pista
na ang mga hermano 
at hermana
mga pulitiko 
sa pangunguna 
ng governor 
at mga contractor!

Mayroon pa bang
magbibiyahe 
sa EDSA
dahil ibig ko pa ring sumama;
higit pa sa lunan 
itong EDSA na kanlungan 
at duyan ng ating 
makabagong kasaysayan
dapat panatilihin 
sa ating puso at kalooban
pagsumakitan pa ring makamtan
tunay na kalayaan
mula sa kasamaan
upang malayang magawa
makabubuti sa karamihan
sa sama-samang pagtutulungan
hindi nang paglalamangan
dahil ang higit na katotohanan
ang EDSA ang sambayanan
na sawimpalad ay 
palaging kinakalimutan,
tinatalikuran nating 
lahat na mga mamamayan
kaya magulung-magulo.

Aming Ama sa langit
ikaw ang Diyos ng kasaysayan
wala kang niloloob kungdi
aming kabutihan;
aming dalangin
ituro sa amin ang daan
pabalik sa EDSA 
maski dahan-dahan
tangan tangan Krus ni Kristo
kaisa ang Mahal na Inang Maria.
Amen.

Like a father, like a mother

Lord My Chef Daily Recipe for the Soul, 27 August 2025
Wednesday, Memorial of St. Monica, Married Woman
1 Thessalonians 2:9-13     <*[[[[>< + ><]]]]*>     Matthew 23:27-32

Praise and glory to you,
Lord Jesus Christ
for another set of 
beautiful words from
your great Apostle Paul
of being like a "father",
a parent to the Thessalonians
like St. Monica whose feast we
celebrate today in her diligence
and patience to her son
St. Augustine whose feast comes
tomorrow.

As you know, we treated each one of you as a father treats his children, exhorting and encouraging you and insisting that you walk in a manner worthy of the God who calls you into his kingdom and glory (1Thessalonians 2:11-12).

In this time of great
trial and crisis in our country
when we are literally deep
in floods of evil and sin, 
a deluge of apocalyptic proportion
that have submerged all three
branches of government -
the executive, 
legislative 
and judiciary 
that have severely dampened
and loosened the morals
of our society,
teach us Jesus
to be like the mother of 
St. Augustine,
the ever patient and
prayerful St. Monica 
to exhort and encourage
everyone to still walk in a manner
worthy of God who calls us
to be fair and just,
tenacious with our faith
and hope in you and your gospel
 minus the trappings of the
Pharisees and scribes of your time
who were like "whitewashed tombs
who appear beautiful on the outside,
but inside are full of dead men's bones
and every kind of filth"
(Matthew 23:27);
may the prayers of St. Monica
with her tears cleanse us
of everything wrong in our selves.
Amen.

Fr. Nicanor F. Lalog II
Our Lady of Fatima University
Valenzuela City
(lordmychef@gmail.com)