Minsan daw
sa isang perya
natanawan ng payaso
sunog sa kabayanan
ngunit siya ay pinagtawanan
nang sabihan niya mga tao
dahil sa kanyang anyo
at kasuotan;
paano nga ba
paniniwalaan ang katotohanan
kung ang katibayan
ay sarili lamang?
Mabuti pa ang payaso may katinuan sa kanyang isipan tanggap ang kanyang katayuan sa anyo at kasuotan ay katatawanan ngunit sa kalooban kanyang nalalaman ang buong katotohanan hindi tulad ng karamihan mas paniniwalaan kasinungalingan.
Inyong subukang kausapin mga baliw at wala sa kanilang aamin na sila ay kulang-kulang lahat daraanin sa biruan upang pagtakpan kanilang kahangalan habang ang matino ang isipan batid kanyang kakulangan nalalaman kanyang kahinaan kababawan at kabaliwan mga tanda ng karunungan!
Kay laking katatawanan pagdagsa ng mga baliw nitong nakaraan kahangalan pinangangalandakan hindi alintana kanilang kahibangan sa paninindigang nakasandig sa kasinungalingan ng bulok at buktot na kaisipan; ganyang tunay ang mga baliw walang malay, parang patay na namumuhay sa guni-guni at sabi-sabi.
Maging babala: marami na silang nahahawa hindi batid sila ay baliw hangal at hunghang hindi alam katotohanan ipinagpipilitan sila ang nasa katuwiran gayong ligwak mga kaisipan nakalublob sa kadiliman.